چطور در عرضِ 20 دقیقه به خودآگاهی برسیم؟ - باتسک

چهارسال پیش خواهرم برایم چیزی آورد که جهتِ زندگی ام را به کلی تغییر داد. درحقیقت، این تأثیرگذارترین هدیه ای بود که تا آن موقع دریافت نموده بودم. این هدیه به من یاری کرد یک نویسنده شوم و به تنهایی به سفری 5 ماهه در سراسرِ آمریکا بروم. می دانید این هدیه چه بود؟ یک دفترچه یادداشت.

4 فایده یادداشت های روزانه

احتمالاً با خودتان فکر می کنید یک جا نشستن و با مداد و اتوماتیک روی کاغذ نوشتن تمرینی نیست که باعثِ ایجاد تحولاتِ عظیم در زندگیِ افراد گردد.

اما به من اعتماد کنید، بدونِ این کار شما اکنون مشغولِ خواندنِ این یادداشت از طرفِ من نبودید. بدونِ این کار من 21000 نفر دنبال نماینده نداشتم؛ بنابراین اگر خاطره نویسیِ روزمره به من یاری نموده تا مخاطبانِ آنلاین پیدا کنم، چرا به شما یاری نکند؟

در این یادداشت شما 4 مطلب را می آموزید:

1-چرا خاطره نویسی روزانه رازی است که به شما یاری می نماید کمتر عصبانی یا غمگین شوید.

2-چطور خاطره نویسیِ روزانه به شما نشان می دهد چرا بعضی از استراتژی ها مؤثر هستند و بعضی نیستند.

3-چطور نوشتن به شما یاری می نماید بیشتر اوقاتِ زندگی را در زمانِ حال سپری کنید.

4-چطور نوشتنِ خاطراتِ روزانه به شما یاری می نماید که بیشتر خودآگاه شوید (این مهمترین کاری است که یادداشت برداریِ روزانه انجام می دهد).

طول عمر بیشتر، انسان ها را زامبی می نماید!

شناخت درمانی بر مبنای ذهن-آگاهی چیست و چطور عمل می نماید؟

1-شما از عصبانی و غمگین شدن دست برخواهید داشت

دروغ نمی گویم، ماهِ اولِ خاطره نویسیِ روزانه من شاملِ جیغ و فریاد هایی بود که در یک کتابِ سفید (به یاریِ قلم) خالی می کردم. من از دستِ جهان کلافه بودم. تعیین شد که من پر از خشم و عصبانیت بودم؛ و بعد متوجه چیزی شدم. دیگر آنقدر ها عصبانی نمی شدم. کم کم توانستم یک خلقِ ثابتِ آرام را حفظ کنم.

چند هفته بعد فهمیدم که نوشتن به من یاری نموده به جای آنکه خشم خودم را به سمتِ دیگران نشانه بگیرم، آن را روی کاغذ ها خالی کنم. در کوتاه مدت، نوشتن یک روشِ درمانی بود. چه ایدۀ جدیدی.

2-شما متوجه می شوید که چه استراتژی هایی مؤثر و کدام ها بی اثرند

اصلی ترین بحثِ این روز های من با وبلاگ نویس ها این است که آن ها به قدر کافی مطالبِ خود را تصحیح نمی نمایند. خوب اگر پست های شما به اندازه کافی خوب عمل نمی نماید پس شاید باید عنوان، تصویر یا نحوه نوشتار خود را اصلاح کنید. اما آن ها این کار را نمی نمایند. آن ها نوشتن را به همان منوال ادامه می دهند و بعد تعجب می نمایند که چرا پستهایشان به قدرِ کافی مؤثر نیست.

3-نوشتنِ خاطراتِ روزانه به شما یاری می نماید که بیشتر در زمانِ حال زندگی کنید

نوشتنِ خاطراتِ روزانه به شما یاری می نماید بفهمید چه احساسی درباره دوستان، خانواده و همکارانِ خود دارید. شما فکر می کنید می دانید واقعاً چه احساسی نسبت به آن ها دارید، اما بگذارید به شما اطمینان بدهم که تا ننویسید هیچ سرنخی درباره احساسی که نسبت به آن ها دارید به دست نمی آید. چرخش افکار در ذهن می تواند یک تجربه غیرمستقیمِ درونی باشد. ممکن است به یک خاطره قدیمی یا یک عشقِ قدیمی برگردیم یا ممکن است به چیز هایی برسیم که هرگز رخ نداده و در اثر آن دچار احساساتِ عمیق شویم. اینکه اجازه دهید افکار در ذهنتان چرخش پیدا کند مانند آن است که با دستِ خالی در رودخانه دنبالِ طلا بگردید.

ممکن است چیزی ارزشمند درست در دستانتان بوده، اما چون هرگز ابزار لازم برای به دست آوردن آن چیز را نداشته اید، هرگز از وجودش باخبر نشده اید. مثل این است که هرگز نیمی از رودخانه را ندیده اید.

نوشتنِ خاطراتِ روزانه باعث می گردد که تمامِ این افکار روی کاغذ بیاید و از دسترس خارج نگردد. مطمئنم زمان هایی را به یاد دارید که مشغول صحبت با اشخاصی بودید و، چون آن ها حرفِ شما را قطع کردند یادتان نیست که چه چیزِ مهمی را می خواستید بگویید. وقتی افکارِ خود را روی کاغذ پیاده می کنید، متوجه می شوید که چیز های زیادی درباره دوستان و اعضای خانواده می دانید که با عجله وارد ذهنِ شما شده اند.

وقتی می نویسیم روی جزئیات تمرکز می کنیم. ما درباره حماقت هایی که در رابطه با یک فرد از خودمان نشان دادیم، می نویسیم؛ و اغلب اوقات وقتی هنوز آن خاطرات در ذهنِ ما تازه هستند، آن ها را روی کاغذ می آوریم. این کار به قوی شدنِ عضلاتِ مشاهده ما یاری می نماید. سپس ما به دنبالِ جزئیاتِ کوچکتر در تعاملاتِ بعدی خود هستیم. ابرویی که بالا انداخته می گردد. یک لبخند. اینکه آن ها چطور هر روز برای ناهار یک نوع غذا می خورند. با این کار ما عضلاتِ مشاهده خود را قوی و قوی تر می کنیم. این چیزی است که تا زمانیکه نوشتن را آغاز ننموده باشید، متوجه آن نمی شوید.

4- خودآگاه تر می شویم

خودآگاهی یک ویژگیِ شخصیتی است که برای موفقیت بسیار لازم است. نوشتنِ خاطراتِ روزانه چطور به خودآگاهی یاری می نماید؟ همانطور که قبلاً گفتم اینکه اجازه دهیم افکار در ذهنمان چرخش نمایند یک چیز است، اما اینکه آن ها را ضبط کنیم مانند پا گذاشتن روی سیمانِ خیس است. اثرِ پای اکنون برای همواره در آنجا باقی می ماند. بعد از یک ماه خاطره نویسیِ روزانه، من دیگر از مردم عصبانی نمی شدم. بعد از 3 ماه خاطره نویسی، من دیگر فهمیده بودم که سفر کردن و ماجراجویی فعالیت هایی است که بیشترین لذت را برای من به ارمغان می آورد.

بعد از 8 ماه خاطره نویسیِ روزانه من فهمیدم که شاید نوشتن کاری است که من باید تا آخر عمرم انجامش دهم. من در نوشتن نقاطِ ضعف و قوت و فرصت هایم را کشف می کنم. هر بار که با ذهنم واردِ رینگِ مبارزه می شوم، صدماتی می بینم ما در آخر چیز هایی درباره خودم کشف می کنم. مسابقه دادن در رینگِ کشتی همواره به افراد صدمه می زند، اما همواره یک برنده باقی می ماند. بعد از آنکه نوشتنِ خاطراتِ روزانه به عادتم تبدیل شد، دیگر یاد گرفتم باید برای برنده شدن در پی تغییرات باشم.

من درباره خودم به این حقیقت دست پیدا کردم که یک فردِ فوق العاده حساس هستم و شاید باید به جای آنکه به دلیلِ کلیشه های جنسیتیِ مردِ قوی از آن دوری کنم، آن را در آغوش بگیرم.

من فهمیدم که به شدت وفادار هستم. فهمیدم به شدت کله شق هستم و مغرور هستیم و یک جوانِ نادانم. من فهمیدم که دو ماه قبل دو مطلبِ مزخرف گفته ام که اکنون هیچ اعتقادی به آن ها ندارم و این باعث شد که من تا اندازه زیادی فروتنی را در خودم پرورش دهم. این کار همچنین به من یاری کرد بدانم آن چیزی که ما اکنون به آن باور داریم لزوماً چیزی نیست که فردا هم به آن باور داشته باشیم. احساسات مانند دلایل هستند، می آیند و می فرایند. مردم می آیند و می فرایند. خانواده همواره می ماند. من آغاز کردم به سیلی خوردن از زندگی. من آغاز کردم به پذیرفتنِ چالش ها. من شورع کردم به تشخیص اینکه مجبور نیستم همه چیز را با هم داشته باشم و فهمیدم که شما نمی توانید به طور کلی تبدیل به آدم دیگه ای شویم. شما باید خودتان باشید و بپذیرید که شبیه دختر یا پسری که تحسینش می کنید، نیستید.

من تمامی این ها را - که بعضی سخت ترین حقایقِ زندگی ام بودند- تنها در یک اتاق و به همراه یک قلم و کاغذ فهمیدم. هر کسی می خواهد بهتر گردد. آدم ها برنامه های عظیم می چینند و این برنامه ها همواره از هم می پاشد. به شما قول می دهم که بهترین راه برای ترقی و پیشرفت نوشتن درباره خودتان است. اگر می خواهید این کار را تسری ببخشید، آغاز کنید به نوشتنِ آنلاین درباره خودتان. وقتی آنلاین می نویسید دیگر با ذهنِ خودتان تنها نیستید بلکه این فرصت را دارید که از ذهنِ دیگران هم به وسیلهِ نظراتِ آن ها آشنا شوید؛ و دیگران هیچ نمی ترسند که به شما بگویند درباره دیدگاهتان اشتباه می کنید. نوشتن به من یاری کردن کسی باشم که اکنون هستم و کسی باشم که در آینده تبدیل به آن می شوم.