پژوهشگران می گویند برترین راه برای خواباندن نوزاد را پیدا نموده اند - باتسک

به گزارش خبرنگاران به نقل از یواس ای تودی شگردها و درمان های گوناگونی برای بازگرداندن نوزاد به خواب پیشنهاد شده اند، اما اکنون گروهی از پژوهشگران می گویند توانسته اند به طور علمی دریابند برترین راه برای خواباندن نوزاد چیست.

این پژوهشگران که یافته هایشان را در ژورنال زیست شناسی معاصر (Current Biology) که مقالات داوری همتا می شوند (بوسیله کارشناسان مستقل پیش از انتشار بازبینی می شوند) منتشر نموده اند، می گویند برترین شیوه برای دوباره خواباندن نوزاد این است که او را در آغوش نگهدارید و برای پنج دقیقه راه بروید. سپس بنشینید و برای پنج تا هشت دقیقه دیگر نوزاد را در آغوش نگهدارید و بعد به بستر بازگردانید.

نتایج این آنالیز نشان می دهد این روش راه رفتن و نشستن در حالی که نوزاد را در آغوش دارید، حتی در ساعات روز هم در خواباندن نوزاد مؤثر است.

پژوهشگران با مقایسه 21 واکنش نوزاد به چهار سناریوی گوناگون: در آغوش نگهداشتن بوسیله مادری که راه می رود، در آغوش نگهداشتن بوسیله مادری که نشسته است، خواباندن در تخت بچه و خواباندن در گهواره.

این پژوهشگران دریافتند که نوزادان گریان پس از 30 ثانیه قرار گرفتن در آغوش مادری که دارد راه می رود، آرام می شوند و ضربان های قلبشان آهسته می گردد. به گفته این پژوهشگران، گریه همه این نوزاادان با این اقدام متوقف شد و نیمی از آنها به خواب رفتند. هنگامی که نوزادان در گهواره خوابانده می شدند، نیز ضربان های قلب شان آهسته می شد.

اما هنگامی که مادران پس از راه رفتن با نوزاد در آغوش گرفته، به جای نشستن به همراه نوزاد در آغوششان، کوشش می کردند نوزاد را به پشت بخوابانند- یک سوم نوزادان در طول 20 ثانیه بیدار می شدند. نوزادانی هم که فقط مادر حالت نشسته در آغوششان می گرفت، ضربان قلبشان بالا می رفت و به گریه کردن ادامه می دادند.

بعلاوه هنگامی که نوزادان برای مدت طولانی تری در آغوش مادر پیش از اینکه دوباره به بستر بازگردانده شوند، خواب بودند، با احتمال بیشتری در خواب باقی می ماندند.

دکتر کومی کورودا، پژوهشگر در مرکز ریکن علوم مغزی در ژاپن و یکی از این پژوهشگران گفت: حتی به عنوان مادر چهار فرزند، از مشاهد این نتایج شگفت زده شدم. من فکر می کردم بیدار ماندن نوزاد در بستر به چگونگی خواباندنش بستگی دارد یا به حرکات گهواره. اما تجربه ما از این فرضیات حمایت نکرد.

این پژوهش از فرضیه پاسخ به جابه جایی حمایت کرد که کورودا و همکارانش قبلا کشف نموده بودند و بر مبنای آن نوزاد پستانداران از جمله انسان ها هنگام جابه جا شدن بوسیله مادرانشان احساس آرامش می نمایند.

با اینکه این روش به نتایج مثبتی رسید، اما تنها روش برای به خواب بردن نوزادان نیست و ممکن است برای هر نوزادی مؤثر واقع نگردد.

انجمن متخصصان بچه ها امریکا توصیه می نماید که والدین نوزادانشان را هنگامی خواب آلوده هستند در بستر بگذارند و منتظر نمانند تا آنها کاملا به خواب بروند. به این ترتیب نوزادان یاد می گیرند به تنهایی و در تخت خودشان به خواب روند. توصیه دیگر این انجمن این است در صورت بیدار شدن نوزاد و به گریه افتادن نوزاد در دوباره خواباندن او عجله ننمایند. نوزادان به وقت احتیاج دارند تا یاد بگیرند چگونه به تنهایی دوباره بخوابند.

به گفته این پژوهشگران حدود 20 تا 30 درصد از نوزادان به دلایل نامعلومی به شدت گریه می نمایند و مسائل خواب دارند و هدف آنها از این آنالیز این بود که راه حلی فوری برای این والدین پیدا نمایند. این پژوهشگران بعلاوه می گویند پژوهش بیشتری برای معین این که آیا این روش می تواد به بهبود درازمدت خواب یاری کند یا نه ضروری است.

این پژوهشگران می گویند همانطور که تمرین های تناسب اندام بر اساس علم وجود دارد، می توان با این پیشرفت ها فرزندپروری بر اساس علم هم داشت و به نوزادان یاری کرد به خواب روند و از استرس والدین به دلیل گریه کردن بیش از حد نوزاد کاست.