معرفی رمان برای زمان قرنطینه: سووشون از سیمین دانشور - باتسک

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران، شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان و از جمله ایران، باعث ایجاد محدودیت و تغییراتی در زندگی مردم شده است که سپری کردن آن نیازمند کسب اطلاعات تازه ای است.

سبک زندگی تغییر یافته مردم و افزایش ساعت در خانه ماندن آنها باعث شده تا سراغ موضوعات مختلفی برای سپری کردن ساعات خود بفرایند. بعضی ساعات بیشتری را صرف اینترنت و فضای مجازی می نمایند، بعضی سراغ فیلم و عده ای هم دنبال کتاب می فرایند.

در این میان رمان به عنوان یکی از گونه های پرطرفدار در بین مردم، همواره مورد توجه بوده است. اگر شما هم جز آن دسته از مردم هستید که برای دوران قرنطینه دنبال کتاب مناسب می گشت در این مطلب با ما همراه باشید تا جزئیاتی از رمان سووشون یکی از بهترین رمان های تاریخ ادبیات فارسی اثر سیمین دانشور را بخوانید.

سووشون رمانی پیشرو و مهم است اثر سیمین دانشور است که روزگار تلخ مردمان جنوب ایران را در جنگ جهانی دوم و در پی آن فقر و قحطی را روایت می نماید. این رمان نخستین بار در سال 1348 منتشر شد و از همان ابتدا مورد توجه اهالی ادبیات و منتقدان نهاده شد. این رمان که بیست وسه فصل و 307 صفحه دارد تا کنون به زبان های مختلفی ترجمه شده و بیش از بیست بار نیز در ایران تجدیدچاپ شده است.

رمان سووشون را دو نسل خوانده اند و هنوز هم خواندنش برای جوان ها جالب و جذاب است. زمان معیار مناسبی برای سنجیدن اعتبار یک اثر است. این رمان باارزش و ماندگار در شمار رمان های تثبیت شده و کلاسیک ادبیات داستانی معاصر به حساب می آید.

اسم این کتاب یعنی سووشون برگرفته از یک مراسم ایرانی در سوگ و عزای سیاوش، از قهرمانان ایران باستان است که مظلومانه کشته می شود و در خفا برایش عزاداری می نمایند. انتخاب هوشمندانه عنوان سووشون برای این کتاب، به دلیل شباهت یکی از شخصیت های کتاب به سیاوش و نحوه مرگ و خاکسپاری اوست.

دانشور دلیل نام گذاری این رمان را به سووشون این گونه بیان می نماید: این رمان بدان علت سووشون نام گرفته که شخصیت اول و قهرمانش به صورتی ناجوانمردانه و مظلومانه همچون سیاوش به دست بیگانگان، همچون امام حسین(ع) در صحرای کربلا، در ده خود و به تیر ناشناسی به شهادت می رسد. برای سیاوش کسی عزاداری نکرد. دور از وطن کشته شد و میزبانانش به عهد خود وفا نکردند. برای امام حسین(ع) به جز افراد باقی ماندهٔ خاندانش کسی نگریست. یوسف سووشون هم در میان خیل دشمنان یکه و تنها می ماند و به شهادت می رسد. مراسم تشییع جنازه اش توسط پلیس به هم می خورد و جنازه اش شبانه و با حضور عده قلیلی از مردم و خانواده اش دفن می شود.

زمان رویدادهای این رمان زیبا به دهه بیست که همزمان با جنگ جهانی دوم و تسلط انگلیسی ها بر سرزمین مان است، برمی شود.

شخصیت های داستان یک زوج شیرازی به نام های یوسف و زهرا (زری) هستند. یوسف از زمین داران و مالکان شیراز است. او از روشنفکران زمانه و از وطن پرستانی است که دغدغهٔ معیشت مردم و غم بی سامانی کشورش را دارد. زری به عنوان یک نمونه شاخص و تمام عیار زن و مادر ایرانی معرفی می شود که خانواده اش اولین و مهم ترین دارایی اوست. زندگی عاشقانه یوسف و زهرا، از دیگر ابعاد زیبای این رمان ایرانی است که به محبوبیت این دو شخصیت افزوده است.

کتاب در ابتدا و به آرامی اعضای خانواده، دوستان و محیطی را که یوسف و زری در آن زندگی می نمایند، معرفی و رفته رفته خواننده را بیشتر با اوضاع آشفته دهه بیست ایران آشنا می نماید. نوشته ها از دخالت بیش ازحد انگلیسی ها در امور کشور و نارضایتی مردم، به ویژه عشایرها حکایت دارد. در بخش هایی از داستان نویسنده به خوبی توانسته فساد و مسائل و معضلات آن روزهای جامعه را به تصویر بکشد و این باعث می شود که مخاطب، خود را به شخصیت ها و رویدادهای کتاب نزدیک ببیند.

شخصیت پردازی مناسب و لهجه شیرین شیرازی شخصیت ها، از نقاط قوت و ویژگی های مثبت و جالب این کتاب است.

انتهای پیغام/4028/