مراقبت از سلامت گوش ها در محیط کار ، صاحبان این مشاغل در معرض مسائل شنوایی هستند - باتسک

شنوایی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین حواس موجودات زنده است. به طوری که تمام موجودات زنده برای ادامه حیات و رشد و پیشرفت به این حس احتیاج دارند. بنابراین ضروری است که از حس شنوایی مراقبت ویژه ای گردد؛ اما واقعیت این است که صاحبان بعضی مشاغل بیشتر در معرض آسیب و از دست دادن شنوایی قرار دارند چون بی وقفه در معرض سر و صدای زیاد و شدید هستند.

از دست دادن قدرت شنوایی

از دست دادن حس شنوایی نتیجه پیری و قرار داشتن در معرض سر و صدای شدید بروز می نماید. شدت آسیب هم به شدت و بلندی سر و صدا بستگی دارد. در حالت کلی، هر مکالمه عادی حدود 60 دسی بل صدا فراوری می نماید. انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (NIOSH) اندازه صدای سالم برای گوش انسان را 85 دسی بل معین نموده است. افرادی که در محیط کارشان در معرض صدای ممتد و بالای 85 دسی بل قرار دارند در معرض از دست دادن شنوایی خواهند بود.

مسائل شنوایی در انتظار صاحبان این مشاغل

بیشتر افراد زندگی روزمره خود را با سر و صدای ملایم تا میانه وفق می دهند. فعالیت های شغلی هم معمولاً منبع اصلی صداهای شدید و ممتد محسوب می شوند. در نتیجه کم نیست تعداد کارگران و افرادی که در محیط های کاری به تدریج با مسائل شنوایی روبرو می شوند و حتی شنوایی خود را از دست می دهند.

آهنگران

آهنگری یکی از مشاغلی است که بیشترین تأثیر را در کاهش تدریجی قدرت شنوایی دارد. آهنگران در محیط کار خود با ابزار و فلزاتی سر و کار دارند که صداهایی با بیش از 100 دسی بل فراوری می نمایند. این سر و صداها معمولاً برای آهنگرها عادی است و معمولاً آن را نادیده می گیرند. انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (NIOSH) تأکید می نماید که 86 درصد آهنگرها به طور دوره ای در معرض ابزارها و دستگاه هایی قرار دارند که آسیب رسان هستند. بنابراین خطر از دست دادن حس شنوایی در بین آهنگرها بالاست. به عقیده متخصصان این افراد برای حفظ سلامت گوش هایشان باید در طول کار اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند.

خدمه پرواز

یکی از مکان هایی که بیشترین اندازه سر و صدا را دارد و شدت آن معمولاً به بیش از 80 دسی بل می رسد فرودگاه ها و باندهای پرواز است. خدمه پرواز هم در حین برخاستن هواپیما در معرض صدایی با بیش از 130 دسی بل قرار دارند. تأثیر این سر و صدا روی مهمانداران هم آسیب های ساختاری در سطح پرده صماخ و آسیب های حسی حرکتی در حلزون گوش ایجاد می نماید.

اهالی موسیقی

افت قدرت شنوایی و حتی ناشنوایی جزو خطرات رایج در بین موسیقی دان ها محسوب می گردد. در واقع 30 تا 50 درصد آرتیست ها به مسائل شنوایی مبتلا می شوند. شدت و پیشرفت این مشکل هم به نوع موسیقی، نوع آلات موسیقی و محیطی این ابزار در آن قرار دارند بستگی دارد. در حالت کلی، اندازه صدایی که در کنسرت های موسیقی و یا استودیوها و غیره پخش می گردد بین 100 تا 115 دسی بل است که بیش از 3 ساعت هم به طول می انجامد. باید بدانید که صرفاً با 10 تا 20 دقیقه قرار گرفتن در معرض این سطح از سر و صدا، خطر از دست دادن شنوایی دائمی افزایش می یابد. این خطر در بین موسیقی دانانی که از وسایل محافظتی گوش استفاده نمی نمایند به مراتب بیشتر است.

دامپرورها و کشاورزها

افرادی که در دام پروری ها کار می نمایند و یا در کار کشت و زراعت هستند هم جزو افرادی هستند که بیشتر در معرض کاهش حس شنوایی قرار دارند. وسایل و ماشین آلاتی که برای کشاورزی یا دام پروری استفاده می گردد سر و صدای زیادی فراوری می نمایند که بین 90 تا 110 دسی بل تخمین زده می گردد و این اندازه بیش از محدوده قابل تحمل فیزیولوژیکی انسان است. علاوه براین این افراد در معرض سر و صداهایی هستند که دام ها و سایر حیوانات اهلی حاضر در زمین های زراعی یا دام پروری ها ایجاد می نمایند. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که گاوها ممکن است در حین شیردوشی صدایی با شدت بالای 88 دسی بل فراوری نمایند.

کارگران ساختمان

ابزار و ماشین های سنگینی که در حین ساخت و ساز در محل استفاده می شوند سر و صدای زیادی فراوری می نمایند که برای سلامت حس شنوایی افراد خطرناک است. انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (NIOSH) اعلام نموده است که 73 درصد کارگران ساختمانی در معرض خطر کاهش شنوایی و از دست دادن این حس قرار دارند. سر و صدای اصلی که در محیط های ساختمانی وجود دارد صدای تیرآهن و ماشین های سنگین و ابزارهایی مانند دریل ها و غیره است که صدایی بین 115 تا 120 دسی بل فراوری می نمایند. متأسفانه بیشتر ماشین آلات و ابزارهای مورد استفاده، قدیمی و مستعمل هستند و به همین علت هم صدای فراوری شده شدیدتر است.

توصیه هایی برای پیشگیری از آسیب های شنوایی در محیط های کاری

مهم ترین اقدام برای پیشگیری از آسیب های شنوایی در محیط های کاری، کاهش شدت سر و صدا و زمان قرار گرفتن در معرض این صداهاست. بنابراین توصیه می گردد که حتماً از گوش گیر یا هدفون های محافظ گوشت استفاده گردد که سر و صدای محیطی را تا اندازه 30 دسی بل کاهش می دهند. انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (NIOSH) هم توصیه هایی ارائه نموده است که باعث کاهش سر و صدای محیط های کاری می گردد:

. ابزار و تجهیزاتی بهره ببرید تا سر و صدای ایجاد شده در محیط های کاری را کاهش دهند.

. ابزار و آلات مورد استفاده در محیط های کاری تان را به طور مرتب تمیز، تعمیر و روغن کاری کنید تا صدای سایش و صداهای اضافی حذف شوند.

. منبع سر و صدا را تا حد امکان در یک فضای بسته نگهدارید. به این ترتیب که ماشین ها و لوازمی که سر و صدای شدیدی ایجاد می نمایند را در محیطی جداگانه نگهداری کنید و به نوعی صدا را ایزوله کنید.

. روی پنجره ها و در و دیوار را با روش عایق کاری صدا یا ایزوله سازی صدا مجهز کنید.

. مراجعه به پزشک از اهمیت بالایی برخوردار است. پزشک متخصص با انجام تست ها و آزمایش های لازم می تواند معین کند تا چه اندازه در معرض آسیب های شنوایی قرار دارید. بنابراین بهتر می تواند شما از روش های پیشگیری و محافظت از گوش هایتان هدایت کند.