معرفی جاذبه های گردشگری بهشهر مازندران - باتسک

بهشهر یکی از شهرستان های شرقی استان مازندران است که از شرق به شهرستان گلوگاه، از غرب به شهرستان نکا، از شمال به دریای خزر و از جنوب با استان سمنان احاطه شده است. این شهرستان دارای جاذبه های طبیعی فراوان مانند چشمه، آبشار، غار، سواحل، جنگل، مناطق حفاظت شده و ... است. بهترین زمان برای مسافرت به بهشهر فصول بهار و تابستان می باشد. در این مطلب ما نگاهی به مهم ترین جاذبه های گردشگری بهشهر انداخته ایم.

1. قبرستان اسرار آمیز سفید چاه

گورستان سفید چاه که به گورستان سپید نیز شهرت دارد، در شهرستان بهشهر، بخش یانه سر، روستای سفید چاه واقع شده که مربوط به دوره تیموریان است و اولین قبرستان مسلمانان در ایران است. اسم روستای سفیدچاه را گورستان اسرارآمیزش سرزبان ها انداخته است. در منطقه گلوگاه بهشهر، تقریبا کسی نیست که چیزی از داستان های شگفت انگیز گورستان تاریخی این روستا نشنیده باشد. مردم گلوگاه از 50 پارچه آبادی دور و اطراف، مرده هایشان را به دوش می گیرند و الله اکبرگویان به سفیدچاه می آورند تا جایی در گورستان این روستا برایشان دست و پا کنند. آنها معتقدند که خاک سفید این روستا نمی گذارد اجساد مردگانشان بپوسد.

گورستان پرطرفدار سفیدچاه روز به روز عظیم و عظیم تر می گردد و کم کم خانه ها و زمین ها را پس می زند تا برای مردگان جا باز کند. این گورستان به جز خاک سفیدرنگش، یک تفاوت دیگر هم با دیگر گورستان های ایران دارد؛ در بخش تاریخی گورستان، تقریبا تمام سنگ قبر ها بالای سر مزار متوفیان سر پا ایستاده اند. سنگ قبرهایی که برای شناساندن شخصیت فرد متوفی هر کدام تابلوی اعلاناتی هستند.

سرشناس ترین اهالی گورستان روستای سفیدچاه 3 نواده امام موسی بن جعفر(ع) شامل قبرهای روحانیون ابراهیم(ع)، منصور(ع) و عبدالرحمان(ع) که از ظلم و جور خلفای مستبد فراری شدند و برای همین در این دیار ماندند. از جمله دیدنی های مقبره این 3 تن، صندوقچه ای چوبی است که اهالی روستا مانند چشم هایشان از آن محافظت می کنند.

2. چشمه عمارت

این باغ عظیم و باشکوه در استان مازندران در قسمت جنوب شرقی باغ تپه و باغ شاه در محوطه ای به طول حدود 410 متر و به عرض حدود 135 متر و فرم مستطیلی آن در جهت شیب زمین و به سمت شمال غربی، در زمان شاه عباس در بهشهر ساخته شده است.

در دامنه ارتفاعات جنوبى بهشهر چشمه سارهاى فراوانى وجود دارد. یکى از پرآب ترین این چشمه ها، چشمه عمارت است که امروزه بیش از نیمى از آب شهر را تامین مى کند. در دوره صفویه در این محل عمارتى در دو طبقه با نقشه مربع مستطیل به طول 25 و عرض 22 متر بنا شد. این بنا در اصل دو طبقه بود که اکنون تنها یک جرز از طبقه اول آن باقى مانده است.

3. مجموعه تاریخی عباس آباد

مجموعه تاریخی عباس آباد بهشهر به فاصله 9 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان بهشهر، بر فراز ارتفاعات البرز بعد از روستای علی تپه (التپه) و در دل جنگل انبوه واقع شده است. راه دسترسی به مجموعه مذکور از طریق جاده آسفالته ای است که از جاده اصلی بهشهر ـ گرگان منشعب شده و بعد از عبور از روستای التپه به محوطه مذکور منتهی می گردد. مجموعه تاریخی عباس آباد یکی از بهترین جاذبه های گردشگری بهشهر می باشد.

شیب عمومی محوطه از سمت جنوب به سمت شمال است. این شرایط و همچنین وجود آب و چشم اندازهای زیبا عامل مهم شکل گیری معماری دوره صفویه در محوطه مذکور بوده است. باغ عباس آباد مجموعه ای است شامل سد عباس آباد، مخزن و دریاچه سد، گل باغ، کاخ، حمام، آسیاب آبی و دو برج آجری که در سال 1021 (ه.ق) به دستور شاه عباس اول به صورت پلکانی و مطبق در 3 سطح احداث شده است. باغ تاریخی عباس آباد بهشهر، بر بالای تپه ای طبیعی احداث شده است، بدین ترتیب که مهندسین دوره صفوی با بریدن تپه و ایجاد پله و صفه، باغی مطبق و پلکانی را ایجاد کرده اند و در بالاترین قسمت تپه اقدام به عمارت سازی کرده اند.

این باغ بر اساس شواهد بدست آمده یکی از بی نظیرترین باغ های ایرانی است. علاوه بر عمارت سازی مذکور، در قسمت تراس مرکزی، حوض عظیم در مرکز و حوض های کوچکتر در اطراف احداث نمودند. به پیروی سطح شیبدار و همچنین لوله های سفالی، آب از فرادست حوض مرکزی به صورت فواره ظاهر می گشته و مابقی از طریق لوله های سفالی، حوض های جانبی را پر می کرده است. معماری در باغ و باغسازی کاملاً به صورت قرینه انجام پذیرفته که موجب زیبایی آن را فراهم می آورده است. مهندسین و معماران دوره صفوی با احداث باغ به روش پلکانی و مطبق و همچنین با بکارگیری از سطوح شیبدار و لوله های سفالی، علاوه بر زیبایی، موسیقی آب را در باغ ایجاد کرده اند که سبب آرامش افراد مستقر در باغ می شده است.

4. کشتی صفوی

کشتی 400 ساله بندر امیر آباد بهشهر، یکی از جاذبه های گردشگری بهشهر است. گفته می گردد که این کشتی به دوره صفویه تعلق دارد. باستان شناسان متعقدند کاربری این کشتی باربری بوده است. کشتی های عرق شده در نزدیکی بنادر ایران، از جمله موضوعات باستان شناسی زیرآب هستند که هنوز به طور جدی، به آن پرداخته نشده است.

باستان شناسان خروج کشتی صفوی از آب را صلاح نمی دانند و معتقدند فرو رفتن بخش عظیمی از کشتی صفوی مکشوفه مازندران به زیر ماسه ها، بهترین موقعیت را برای حفاظت از کشتی صفویه به وجود آورده است.در سال 1382 در سواحل مازندران و محوطه ساحلی دانشگاه علم و صنعت بهشهر کشتی صفوی در حوالی زاغمرز بهشهر و خانه طبیعت این روستا سر از آب بیرون آورد.

با حاضر شدن کارشناسان سازمان میراث فرهنگی استان مازندران در محل به سرعت عملیات باستان شناسی برای مطالعه و نجات بخشی کشتی آغاز شد. آغاز دومین مرحله مطالعات باستان شناسی در کشتی اطلاعات زیادی در خصوص نوع کشتی و قدمت احتمالی آن به دست داد. همچنین معین شد در سواحل استان مازندران، استادان ماهر در ساخت و ساز کشتی یافت می شوند. به همین دلیل باستان شناسان خروج کشتی از دل ماسه ها را به صلاح آن نمی دانند.

5. پارک ملی پابند

پارک ملی پابند در استان مازندران از جاذبه های گردشگری بهشهر می باشد. پارک ملی پابند به وسعت 26597 هکتار از ناحیه شمالی از روستای چناربن تا روستای نمکه، از سمت شرق از روستای نمکه تا ارتفاعات کوه بادله، در جنوب از ارتفاعات کوه بادله تا نکاء و زارم رود و از سمت غرب از نکاء و زارم رود تا رودخانه زارم رود، کشیده شده است.

این پارک در جنوب شهرستان نکاء و بهشهر و بصورت جنگل های طبیعی بکر و رویشگاه گونه های منحصر به فرد گیاهی علفی و بوته ای و درختچه ای و زیستگاه گونه های شاخص جانوری چون مرال و شوکا و پلنگ که در راستای صیانت از جنگل های شمال و حفظ گون های گیاهی و جانوری بعنوان پارک ملی معین شده است. منطقه حفاظت شده هزار جریب در جوار این پارک قرار گرفته است. گونه های اصلی جانوری منطقه عبارتند از پلنگ، خرس قهوه ای، گراز، شغال، روباه معمولی، تشی، سمور جنگلی، دار کوب، عقاب جنگلی، کبک و انواع سنگ چشم است.

6. روستای یخ کش

روستای یخ کش از روستاهای بخش یانه سر شهرستان بهشهر است. این روستای 170 خانواری از شمال به روستای تیرتاش، از جنوب به روستای پجت و پارم و از غرب به روستای پجیم و از شرق به روستای اوار منتهی می گردد. شغل اصلی اهالی یخ کش دامداری و کشاورزی است و معیشت اهالی این روستا از راه نگهداری و پرورش دام می گذرد. یخ کش خانه بهداشت مسجد جامع آرامگاه یادبود شهید گمنام و یک حمام قدیمی دارد.

7. منطقه حفاظت شده هزار جریب

هزارجریب یک منطقه حفاظت شده با مساحت 6195 هکتار در استان مازندران و استان سمنان است و به عنوان یکی از بی نظیرترین جاذبه های گردشگری بهشهر معرفی می گردد. این منطقه که به دلیل داشتن جنگلهای کم دست خورده هیرکانی و همچنین ضرورت حمایت از گونه های با ارزش مرال، شوکا، بز و پازن از سال 1380 تحت حفاظت قرار گرفته دارای اقلیم نیمه مرطوب معتدل است. این منطقه کوهستانی، دارای درِّه های پرآب، پوشش های گیاهی نیمه انبوه و چراگاه های ییلاقی است. رودخانه زارم رود مرز شمالی منطقه با پارک ملی پابند را تشکیل می دهد. هزارجریب از قدیم به دو بخش تقسیم شده است. چهاردانگه و دودانگه. چهاردانگه نیز سه قسم شامل چهاردانگۀ سورتیجی، چهاردانگۀ مسعود الملک و چهاردانگۀ شهریاری به مرکزیت یانه سر بوده است.