چگونه خودمان باشیم؟ ، چطور خودمان باشیم؟ - باتسک

خبرنگاران| تا به حال شده احساس کنید نقابی به صورت دارید؟ شاید احساس می کنید باید به شیوه ای خاص در حضور رئیس تان عمل کنید یا چیز های خاصی به همکاران تان بگویید تا مقبول واقع شوید. به جای اینکه خودتان باشید دائما نقشی را بازی می کنید تا با دیگران هماهنگ باشید یا بر آن ها تأثیر بگذارید.

بیشتر ما در برهه ای از زمان چنین موقعیت هایی را تجربه نموده ایم. به جای اینکه به شیوه ای واقعی عمل کنیم، به دیگران چیزی می گوییم که دوست دارند بشنوند و برخلاف ماهیت واقعی خودمان عمل می کنیم. به طور خلاصه غیرواقعی زندگی می کنیم. زندگی و کار به این صورت خسته نماینده، ناامیدنماینده و محدودنماینده است. ضمناً ما را از دست یابی به پتانسیل واقعی مان هم باز می دارد. نقطه مقابل این مسئله، زندگی و کار به صورت اصیل و واقعی است. وقتی به خود اجازه می دهیم تا خودمان باشیم، می توانیم آزاد و رها از ایده ها و انتظارات دیگران زندگی کنیم و می توانیم جهت خود را در زندگی انتخاب کنیم.

در این مقاله، اصالت را به طور عمیق تری آنالیز می کنیم. واقعی بودن چیست، شامل چه چیزی است و چگونه می توانیم در زندگی خود واقعی تر به نظر برسیم.

به نظر می رسد به تعداد روان شناسان و فیلسوفان و عالمان و محققان، تعاریف متفاوتی از اصالت وجود دارد. با این حال، تعریف متداول این است که اصالت داشتن به معنی زندگی مطابق با ارزش ها و اهداف خود و نه مطابق با ارزش ها و اهداف دیگران است. به زبان ساده تر، اصالت یعنی پایبند بودن به شخصیت، ارزش ها و روح خود و در عین حال بی توجهی به فشارهای تحمیلی. وقتی اصالت دارید یعنی با خودتان و دیگران صادق هستید و مسئولیت اشتباهات تان را می پذیرید. ارزش ها، آرمان ها و اعمال تان با هم تناسب دارند. در نتیجه، به عنوان فردی حقیقی و اصیل شناخته می شوید و دوست دارید تا پیامدهای پایبند بودن به آنچه که فکر می کنید درست است را بپذیرید.

واقعی زندگی کردن همواره آسان نیست. گاهی اوقات پایبند بودن به آنچه که می دانید درست است، یعنی با جمعیتی مخالفت کنید. این کار یعنی غیرمتعارف بودن، خود را در معرض احتمال آسیب از طرف دیگران قرار دادن و انتخاب جهت سخت تر.

از یک سو این کار به معنی از دست دادن بعضی فرصت هاست. شما باید این مسئله را بپذیرید. با این حال، در بلندمدت محتمل است که فرصت های بسیار بیشتری برای تان فراهم گردد، فرصت هایی که برای کسی که بی ثبات، آشفته، مردد یا غیرواقعی است فراهم نباشد. زندگی واقعی داشتن، نسبت به پنهان کردن شخصیت حقیقی، ثمربخش تر هم هست. وقتی واقعی زندگی می کنید، نباید نگران آنچه گفته اید یا نگفته اید، چگونه عمل نموده اید یا اینکه آیا کار درست را انجام داده اید یا خیر باشید. زندگی واقعی یعنی اینکه بتوانید به خودتان و انگیزه هایتان اعتماد کنید. واقعی بودن مزایای دیگری نیز دارد:

• • اعتماد و احترام: وقتی به خودتان پایبند هستید، نه تنها به قضاوت ها و تصمیم هایی که می گیرید اعتماد می کنید، بلکه دیگران نیز به شما اعتماد می نمایند. آنها به خاطر اینکه شما پای ارزش ها و باورهایتان می ایستید به شما احترام می گذارند.
  • اخلاق مداری: وقتی اصالت دارید، اخلاق مداری هم دارید. در انجام کارهای صحیح تردید نمی کنید، پس نباید هیچ گاه از خودتان انتقاد کنید. آن کسی که هستید، آنچه انجام می دهید و آنچه بدان باور دارید، همگی کاملا منطبق با یکدیگرند.
  • توانایی مقابله با مسائل: وقتی با خودتان و دیگران صادق باشید، به جای اینکه از مسائل طفره بروید یا اصلا آنها را نادیده بگیرید، قدرت و آزادی عمل برای مقابله سریع با آنها را دارید.
  • محقق ساختن پتانسیل ها: وقتی به خودتان اعتماد دارید و آنچه که فکر می کنید درست است را انجام می دهید، می توانید همه پتانسیل هایتان را در زندگی محقق سازید. به جای اینکه به دیگران اجازه دهید آنچه برای تان مناسب است را به شما اختصاص دهند، خودتان کنترل زندگی تان را به دست می گیرید.
  • اعتمادبه نفس و عزت نفس: وقتی واقعی و حقیقی هستید و کار درست را انجام می دهید، می توانید به خودتان اطمینان کنید که تصمیم درست را می گیرید. این امر به نوبه خود منجر به اعتماد به نفس و عزت نفس، خوش بینی و رضایت بیشتر از زندگی هم می گردد.
  • استرس کمتر: اگر هر روز آنچه را می گفتید که بدان باور داشتید، به خود پایبند بودید و مطابق با این امر رفتار می کردید، چه احساسی داشتید؟ خوشحالی و عزت نفسی که حس خواهید کردید را تصور کنید. خودتان بودن استرس بسیار کمتری نسبت به زمانی دارد که کسی دیگری باشید.

صداقت بخش مهمی از اصالت است. با این حال، بین صداقت و راستگویی با دیگران، تفاوت زیادی وجود دارد. دکتر هریت لرنر (Harriet Lerner) در کتاب The Dance of Deception بین این مفاهیم تمایز قائل می گردد. وی می گوید صداقت گاهی اوقات نشان دهنده افکار و احساسات سانسور نشده ماست، در حالی که حقیقت نیازمند ظرافت، زمان، مهربانی و همدلی با شخص دیگری است.

ما باید سعی کنیم تا همواره نسبت به افراد پیرامون مان راستگو باشیم؛ چرا که بعضی افراد گاها صداقت بی رحمانه را تهاجمی، قضاوت نماینده و حتی خودخواهانه می دانند. صداقت سانسور نشده می تواند روابط و حرفه ها را هم به خطر بیندازد.