جاوید احسانی شکیب: هر مدالی جز طلا به درد نمی خورد، پاداش طلا خوب است و زندگی را تغییر می دهد - باتسک

به گزارش خبرنگاران ، محسن وظیفه - خبرنگار اعزامی ایران ورزشی به اندونزی - یکی از خوب های کاروان ورزشی ایران در سومین دوره بازی های پاراآسیایی می توانست جاوید احسانی شکیب باشد. جاوید در این دوره در رشته پرتاب دیسک که رشته تخصصی اش بود به مدال نقره رسید و در ادامه رقابت ها در رشته پرتاب نیزه شرکت کرد که البته آنچه می خواست برایش رقم نخورد. او در دوره گذشته رکورد بازی ها و دنیا را در پرتاب دیسک شکست اما این بار وضعیت متفاوتی دارد. اینجا حریفی از کشور چین به میدان آمد که احسان مدام آرزو می کرد این پرتابگر چینی به این بازی ها نرسد اما آرزویش برآورده نشد و پرتابگر چینی با پرتابی بیش از 47 متر مدال طلا کسب کرد و جاوید با تقریبا 5 متر کمتر به مدال نقره رسید؛ موفقیتی که البته احسانی شکیب را راضی نکرد.

چطور بود؟ مدال نقره بعد از مدال طلای دوره قبل؟

خب نمی گردد همیشه ما طلا بگیریم. (با خنده) باید یک روزهایی را هم به دیگران فرصت بدهیم. البته مسابقات در سطح بالا برگزار گردید و حساس بود.

واقعا در کلاس شما سطح بالا و حساس نبود چون با 5 متر اختلاف دوم شدی؟

خب این ورزشکار چینی خیلی خوب بود. من از قبل هم منتظر چنین پرتاب هایی بودم. حساسیت به بعد از طلا مربوط بود.

اما در روز نخستی که وارد جاکارتا شدی عنوان کردی برای مدال طلا فقط می جنگی اما نتیجه چیز دیگری شد.

در جنگ همیشه یکی پیروز است و یکی بازنده اما این دلیل نمی گردد که بگوییم بازنده جنگ ننموده اما خب شرایط سخت و سخت بود. به جز من هم بودند افرادی که طلا را دوست داشتند.

مدالی را گرفتی که در بدو ورود گفتی خیلی به درد نمی خورد.

واقعا طلا می خواستم و تصمیم داشتم که با مدال طلا اندکی شرایط مالی بهتری برایم پیش بیاید اما در پرتاب دیسک این اتفاق رخ نداد. حالا که طلا نشده می گویم خدایا شکرت به خاطر این نقره. البته هنوز هم اعتقاد دارم که اصلا هر مدالی به جز طلا به درد نمی خورد. پاداش مدال طلا خیلی خوب است و می تواند تحولی را در زندگی ما رقم بزند. همین پاداش خیلی به ما انگیزه رقابت می دهد و گرنه نقره و برنز ارزشی ندارد.

به همین دلیل می خواستی این حریف چینی به مسابقات نیاید؟

واقعا مسابقه دادن با حریفان سرسخت و جنگجو است که به پیشرفت افراد یاری می نماید و از این باخت ها ناراحت نمی شوم، اما این ورزشکار چینی واقعا خوب است. همیشه او در مسابقات نقره داغم می نماید و این بار هم این اتفاق برایم تکرار شد. نگاه به این نکنید که او 5 متر بیشتر از من پرتاب نموده، به این توجه کنید که او 3 متر بیشتر از رکورد پارالمپیک پرتاب کرد.

ولی بعد از دریافت مدال نقره معلوم شد خیلی هم از نقره بدت نمی آید.

واقعیت این است که نزدیک بود همین را هم از دست بدهم. به همین خاطر خوشحال شدم. تا پرتاب آخر معلوم نبود مدال بگیرم، به خاطر همین با اینکه طلا می خواستم ولی نقره شد اما به من چسبید.

تقریبا شبیه اتفاقی که در ریو برایت رخ داد، اینجا تکرار شد. عقب بودی ولی بعد به برنز رسیدی.

بله، همه انرژی ام را گذاشتم اما واقعا پرتابگر چینی چیز دیگری است. خیلی خوب پرتاب می نماید.

شاید به خاطر همین حریف چینی است که گفتی قصد تغییر رشته داری؟

نه اینکه بخواهم وزنه برداری را انتخاب کنم، ربطی به این چینی نداره. من فقط می خواهم شانس خودم را با یک رشته دیگر امتحان کنم. من بالا تنه خوبی دارم و می توانم در وزنه برداری هم موفق شوم اما حالا ببینیم که چه پیش می آید. ضمن اینکه در ورزش جانبازان و معلولان این مرسوم است که ورزشکاران در رشته های مختلف شانس خود را امتحان می نمایند.

دلت برای این ورزش تنگ نمی گردد؟

قرار نیست جایی بروم. می خواهم رشته ام را عوض کنم تا تجربه جدیدی داشته باشم.

در همین دوومیدانی هم در ماده های مختلف شرکت کردی.

بله، من علاوه بر پرتاب دیسک که رشته تخصصی ام است، در این دوره در پرتاب نیزه هم شرکت کردم. قبل از این هم در پرتاب وزنه مسابقه دادم که البته نتیجه خوبی نگرفتم.

از وضعیت میزبانی اندونزی راضی هستی؟

به هر حال یک دورهمی بود، بد نگذشت. اینجا برنامه ای برای میزبانی نداشتند اما باید می ساختیم. مشکل اصلی غذا بود و البته برنامه مسابقات که بارها تغییر می کرد.