طرح بازنگری تپه سیلک کاشان به مرحله سوم رسید - باتسک

جواد حسین زاده، مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک، با بیان اینکه در این مرحله پژوهش باستان شناختی و ساماندهی محیطی بخش مسکونی تپه جنوبی سیلک در دستور کار قرار گرفته است، سیلک را یکی از معدود تپه های باستانی ایران دانست که درون بافت شهری قرار گرفته و این امر به مانند شمشیری دو لبه، هم فرصت ها و هم تهدیدهایی را برای آن به وجود آورده است.

او اضافه کرد:

حضور سیلک در درون بافت شهری کاشان و در کنار سایر آثار فرهنگی باعث شده تا سالانه نزدیک به صد هزار جهانگرد از سیلک بازدید نمایند که این خود هم موجب شناخت هرچه بیشتر سیلک در بین عموم مردم چه ایرانی و چه انیرانی (غیرایرانی) می گردد.

این باستان شناس توضیح داد:

نکته انتقادی که از سوی بسیاری از شهروندان کاشانی و جهانگردان که از نمایشگاه و موزه سیلک بازدید می نمایند، مطرح می گردد آن است که چرا در خود محوطه، چه تپه شمالی و چه جنوبی هیچ آثار ملموس قابل بازدیدی وجود نداشته و عملا درک و فهم واقعی سیلک برای آن ها امکان پذیر نیست.

حسین زاده اظهارکرد:

یکی از اهداف مهم و البته در حوزه اجرایی این طرح، فراهم کردن بستری برای ایجاد محوطه موزه و نمایش آثارو یافته های به دست آمده به ویژه بقایای معماری برای عموم است؛ چرا که طی چند سال اخیر با توجه به افزایش تعداد جهانگردان داخلی و خارجی، احتیاج به نمایش آثار بر سرجایشان به شدت احساس شده و قطعا این کار یکی از ابزارهای مهم باستان شناسی برای ارائه دستاوردهای خود به طیف گسترده تری از عموم مردم به شمار می رود که در محوطه سیلک به خوبی قابل انجام است.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک گفت:

از طرف دیگر با توجه به اینکه زیگورات/ سازه خشتی بزرگ سیلک جنوبی یکی از ایستگاه های پربازید سیلک است با ساماندهی کیفیت بصری محیطی تپه جنوبی به ویژه سازه خشتی ارتقا پیدا خواهد نمود.

حسین زاده اضافه کرد:

محوطه سیلک از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستانی تشکیل شده که از هزاره هفتم پیش از میلاد تا شروع دوره هخامنشی (به جز دوره مفرغ) آثاری از آن به دست آمده که در بسیاری از موزه های بزرگ مانند موزه ملی ایران و موزه لوو به نمایش در آمده است.

او توضیح داد:

این محوطه باستانی با داشتن لایه های فرهنگی متعلق به دوران پیش از تاریخی، شروع عیلامی و عصر آهن به مانند میراثی گران بها و خزانه ای اطلاعاتی است که می تواند در ردیابی و پیگیری تحولات اتفاق افتاده در جوامع انسانی به نحو شایسته ای برای باستان شناسان راهگشا باشد.

جبرییل نوکنده، رئیس موزه ملی ایران نیز در ادامه گفت:

سیلک یک محوطه موزه است که با کاوش نو کوشش می گردد، علاوه بر پاسخگویی به ابهامات باستان شناسی، یک محوطه موزه زنده و پویا درآید با توجه به اینکه این محوطه ظرفیت های کم نظیر برای ارائه دارد می توان با طراحی و طرح محتوایی متناسب بسترهای تعاملی با مخاطبان را در بازید از محوطه ایجاد کرد.

او در انتها ابراز داشت:

استاد ملک شهمیرزادی پس از مرحله نخست طرح بازنگری سیلک آرزو داشت سیلک را به کانون پژوهش های پیش از تاریخی منطقه مرکزی ایران و از سوی دیگر به دانشگاهی میدانی برای پرورش نسل های متمادی باستان شناسان برای خدمت به این مرز و بوم تبدیل کند که ما به این منظره امیدواریم.