دهان خشک و دیابت - باتسک

مترجم: سعید علیزاده

منبع:راسخون

در میان علایم بسیار دیابت، خشکی دهان یکی از علایم شایعی است که به دلایل مختلفی اتفاق می افتد.در اینجا به بعضی از علل و علایم مرتبط با این شرایط و همچنین بعضی از اقدامات درمانی ساده نگاهی می اندازیم.

یکی از مهمترین بخش های بهداشت روزانه ما که نادیده گرفته می شود بهداشت دهان و دندان است که از اهمیت بالایی برخوردار است و دیابت ممکن است با خشکی دهان بر سلامت دهان و دندان تاثیر بگذارد. چرا و چگونه باید آن را درمان کرد.

علل

خشکی دهان ممکن است یک علامت هشدار دهنده دیابت باشد، اما تنها نشانه وقوع دیابت نیست. با این حال در کسانی که به دیابت نوع اول مبتلا هستند رایج است. چرا خشکی دهان یکی از نتایج دیابت است؟ ممکن است به علت یکی از موارد زیر باشد:

عوارض جانبی بعضی از داروها: خشکی دهان ممکن است به علت مصرف یک از داروهایی باشد که به منظور کنترل دیابت مصرف می شود. همچنین تعدادی از بیماران داروهایی برای کنترل فشار خون و جلوگیری از بیماری قلبی که ممکن است بخاطر دیابت باشد مصرف می کنند. این ها از دلایلی هستند که برای خشکی دهان در بیماران شناخته می شوند.

کم شدن آب بدن: افراد دیابتی مستعد کم آبی بدن هستند، و یکی از اثرات آن خشکی دهان است.

مسائل کلیوی: حتی مسائل کلیوی ممکن است به خاطر دیابت باشد، در نتیجه با کاهش سطح آب، تعادل آب بدن به هم می خورد. خشکی دهان می تواند یکی از دلایل این شرایط باشد.

سطح بالای قند خون: سطح بالای قند خون یا ازدیاد قند خون می تواند بر بدن تاثیراتی بگذارد که یکی از آن خشکی دهان است.

علایم

هرچند خود شرایط یکی از علایم است، نشانه های دیگری هم در ارتباط با خشکی دهان وجود دارد که به علت دیابت رخ می دهد.

افزایش تعداد پوسیدگی: فرد مبتلا به دیابت که دچار خشکی دهان شده است ممکن است شاهد پوسیدگی فزاینده دندان باشد.

التهاب در گوشه دهان: گوشه ها و یا لبه های دهان ممکن است خشک و کمی سفید شوند و باعث سوزش شوند. که این شرایط به نام التهاب لب شناخته می شود.

التهاب لثه: التهاب و یا ورم لثه یکی دیگر از علایم مرتبط با عوارض دیابت است.

عفونت قارچی: افراد مبتلا به دیابت ممکن است در روی زبان دچار عفونت قارچی شوند.

زخم های دهان: زخم های دهان یکی دیگر از علایم خشکی دهان و در نتیجه دیابت هستند.

درمان

این شرایط خوشبختانه با رعایت بعضی از نکات زیر قابل درمان است.

استفاده از خمیر دندانی که حاوی فلوراید است: بعضی از خمیردندان ها برای درمان خشکی دهان ساخته شده اند. سعی کنید یکی از آن را تهیه کنید. اگر قادر به انجام این کار نیستید شما باید همیشه از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید.

مصرف مواد غذایی کم قند و کم نمک: از خوردن غذاهای غنی از نمک یا شکر خودداری کنید. قند باعث پوسیدگی دندان ها می شود در حالی که نمک باعث کم آبی بدن می شود. همچنین از آب مرکبات دوری کنید.

نوشیدن آب زیاد: نوشیدن آب زیاد از خشک شدن دهان جلوگیری می کند.

شستن دهان بعد از غذا: پس از هر وعده غذایی، اطمینان حاصل کنید که دهانتان را به طور کامل می شویید و آبکشی می کنید. حتی قبل از خواب مطمئن شوید که به خوبی مسواک زده اید.

تمیز کردن دندان مصنوعی/ ارتودنسی به طور کامل: اگر از دندان مصنوعی استفده می کنید بعد از هر وعده غذایی آنها را بیرون آورده و به طور کامل با مسواک تمیز کنید. اگر از ارتودنسی استفاده می کنید مطمئن شوید که بعد از هر وعده غذایی دهانتان را به خوبی می شویید.

استفاده از دهان شوی غیر الکلی: از دهان شویه الکلی که به منظور دهان خشک ناشی از دیابت ساخته می شود استفاده نکنید.

لب خود را مرطوب نگه دارید: برای این منظور از موم بدون طعم استفاده کنید که از التهاب گوشه دهان جلوگیری می کند.

استفاده از یک جایگزین بزاق: در موارد شدید ممکن است از یک جایگزین بزاق مانند ژل استفاده کنید. این یک راه چاره موقت برای جلوگیری از خشکی دهان است. استفاده از این راه تنها با مشورت پزشک ممکن است.

تنها با این نشانه نتیجه گیری نکنید که مبتلا به دیابت هستید. اگر مشکوک هستید با یک پزشک که می تواند علت این شرایط را مشخص کند مشورت کنید. تا آن زمان این روش جلوگیری از خشکی دهان را دنبال کنید تا از مسائل در امان بمانید.

/ج

منبع: راسخون