راهنمای سفر به بندر لنگه - باتسک

ساحل گشه این بندر، به ساحل صدف معروف بود و گفته شده صدف های این بندر از نظر طعم و وزن، با بهترین صدف های فرانسه رقابت می کرد. گونه های مروارید مرغوب با درخشندگی و رنگ های گوناگون، در آب های این بندر صید می شد و این مرواریدها از نظر گونه، درشتی، جنس، زیبایی، شفافیت و رنگ در سراسر دنیا کم نظیر بود.

زمان قاجاریه که بندر لنگه از پرورنق ترین شهرهای ساحلی ایران به شمار می رفت، به عروس بنادر ایران هم نام گرفت. خیلی قبل ترش یعنی در دوره هخامنشی از بنادر مهم تجاری خلیج فارس بود و از آن به نام گوگانا یاد می شد. بندر لنگه در زمان کریمخان زند هم در زمینه ارتباطات دریایی و رونق تجاری پیشرفت زیادی کرد. در حوالی سال های 1889 میلادی در این بندر دفتر کنسولگری فرانسه تاسیس شد؛ اما متاسفانه از آغاز جنگ دنیای اول تا بعد از جنگ دنیای دوم به دلیل انواع بیماری های واگیردار و قحطی، شهر کاملا نابود شد.

واژه لنگه، بی همتا یا همون بی لنگه خودمان است.

برای رسیدن به بندر لنگه گزینه های جاده، ریل و راستا هوایی وجود دارد. اگر دستتان به جیبتان می رسد و سفر هوایی را انتخاب می کنید بدانید فرودگاه بندرلنگه دومین فرودگاهی است که در ایران ساخته شده و تقریباً یک قرن قدمت دارد. در روز افتتاح این خط پروازی چهار فروند هواپیما در فرودگاه قدیم بندرلنگه در محله حسین آباد به زمین نشست که حامل وزیر انگلستان و هیات همراه بودند. فاصله یک ساعته بندرلنگه تا بندرعباس، این اجازه را به شما می دهد که از خطوط ریلی جنوب هم برای رسیدن به این بندر بهره ببرید؛ یعنی با قطار به بندرعباس بروید و بقیه راستا را با اتومبیل طی کنید.

سایه خوش یا آریزونا؟

سایه خوش منطقه ای است در بندر لنگه به سمت بندرعباس که درست نمی دانیم باید نام بیابان به آن داد یا ساحل! این منطقه بیابانی در غرب روستایی به همین نام قرار گرفته است. روستای سایه خوش از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در 40 کیلومتری جنوب خمیر و 55 کیلومتری بندرلنگه قرار گرفته است. دسترسی به این منطقه به وسیله جاده ارتباطی بندر لنگه به بندر عباس میسر است. منطقه ای با بیابان های وسیع شبیه بیابان های آریزونا که وقتی در آن قدم میزنی و صخره های عجیب و غریبش را که در اثر فرسایش آب و وزش باد به طرز عجیبی تراش خورده اند میبینی، خصوصا اگر بادی بوزد و کمی خاک روی صخره ها را بلند کند، فضا دچار وهم انگیزی زیادی می گردد. باد و آفتاب و سکوت سه فاکتوری هستند که در منطقه سایه خوش بیشتر به چشم می آیند. این بیابان همچنین یک چشمه به همین نام دارد که در شکاف سنگ های آهکی مارنی و در دامن کوه می جوشد.

خانه های تاریخی در جای جای ایران کم نیستند. اما عمارت فکری که توسط عبدالواحد فکری از تاجران معروف بندر لنگه در دوره قاجار و با هدف سکونت خانواده و محلی برای تجارت و بازرگانی ساخته شد، ساختمان عظیمی دارد و یکی از الگوهای اصلی معماری جنوب کشور به شمار می رود. 25 اتاق، دو زیرزمین و یک حیاط مرکزی از اجزای تشکیل دهنده عمارتند.

در عمارت پنج بادگیر مشاهده می گردد که از شاخصه های معماری شهرهای جنوبی است و جلوه ای زیبا به خانه فکری بخشیده. آب وهوای گرم و مرطوب بندر باعث شده بادگیر به عنوان یکی از اجزای مهم خانه های این منطقه و به عنوان ویژگی اصلی معماری خانه ها شناخته گردد. این عمارت قاجاری در مدخل ورودی شهر از سمت بندرعباس قرار گرفته و اگر با وسیله نقلیه از بندرعباس به بندر لنگه می روید، می تواند اولین محلی باشد که از آن بازدید می کنید. بندرلنگه خانه های تاریخی دیگری هم دارد که هرکدام دارای سرگذشتی جذاب هستند؛ خانه بلوکی، خانه بستکی، خانه واحدی، خانه سعدی و خانه گلبتان از این جمله اند. به جز این خانه، مسجد ملک بن عباس، مسجد شیخی، قلعه مغویه (قلعه شیخ سلطان)، آبشار بدو، منطقه بیابانی سایه خوش، چشمه های آب گرم بادون و آسک و برکه دریا دولت می توانند برای گردشگران جذابیت های بی نظیری داشته باشند.

شهر برکه ها

علاوه بر بادگیرها که به نوعی شناسنامه معماری بندرلنگه است، برکه ها یا آب انبارهای این شهر هم جالب و در نوع خود دیدنی است. این آب انبارها محل ذخیره آب برای روزهای گرم و کم آب سال بوده و البته معماری شان ازآنچه شما با آب انبارهای رایج در شهر و دیار خود دیده اید، تفاوت دارد. مصالح به کاررفته در ساخت این آب انبارها هم کاملاً بومی و محلی است و برای ساخت آن ها از ملات ساروج، سنگ های رودخانه ای و سنگ مرجانی که جزئی از طبیعت این منطقه است، استفاده شده. در قدیم آب این برکه های شیرین را مثل آنچه در فیلم ها دیده اید، با وسیله ای به نام کندر (کندر چوبی است که روی دوش گذاشته می شد و دو حلب آب در دو انتهای آن با طناب آویزان بود) به خانه ها حمل می کردند. در طول سفر خود بارها با این آب انبارها که روی آن ها گنبدهای سفیدرنگ قرار گرفته است، روبرو خواهید شد.

دیدن لنج ها را از دست ندهید

روزگاری که خبری از کشتی های عظیم و شناورهای غول پیکر نبود، لنج های سنتی در بنادر و اسکله های جنوب ایران حکمرانی و خودنمایی می کردند. اگر گذرتان به بندرلنگه افتاد، دیدن این لنج های چوبی عظیم و کوچک با تزیینات جالب را از دست ندهید. هنوز در گوشه و کنار اسکله های بندر می توانید لنج ها، ناخدا و ملوانان آن ها را ببینید. اگر فرصت داشتید، سری هم به کارگاه های لنج سازی بزنید و از نزدیک با ساخت یک لنج چوبی آشنا شوید. قطعاً تجربه جالبی خواهد بود.

بازار با طعم سوغات و غذای محلی

فرصتی را هم برای گشت و گذار در بازار بندرلنگه اختصاص دهید. بازاری تاریخی که روزگاری جزو عظیم ترین بازارهای جنوب به حساب می آمده است. قسمتی از سقف این بازار از چوب چندل، بوریا، دعان و چوب نخل ساخته شده و زیبایی خاصی دارد. حضور در بازار مساح این فرصت را به شما می دهد که به سراغ صنایع دستی این منطقه بروید. گلابتون دوزی، خوش دوزی، گلیم بافی، شک بافی و قلاب بافی مهم ترین فراوریاتی است که اغلب توسط زنان هنرمند این خطه فراوری می گردد. لباس های محلی، روسری های زیبا و رنگارنگ و لوازم تزیینی را می توانید از این بازار تهیه کنید.

گشت وگذار در بندر زیبای لنگه حتماً گرسنه تان خواهد نمود. پس غذاهای محلی را از قلم نیاندازید. ماهی و میگو جزو لاینفک است و برای طبخ آن ها از ادویه ها و سبزی های معطر و خوشمزه ای استفاده می گردد. به جز قلیه ماهی و غذاهای دریایی بی نظیری که در بندر لنگه پیدا می شوند یک جور غذای محلی هم هست که در این خطه معروف است و نامش هم گبولی است. نخود، گوشت گوساله، سیب زمینی آب پز، کشمش، برنج و رب گوجه فرنگی مواد تشکیل دهنده این غذاست. گبولی از هند وارد ایران شده و در تهیه آن از برنج هندی استفاده شده است.

نگران اقامت در بندرلنگه هم نباشید. هتل و اقامتگاه های بوم گردی مناسب ترین گزینه ها برای شما و هم سفرانتان است. ضمن اینکه اگر اهل دریانوردی باشید و هوا مساعد باشد، می توانید ادامه سفر را به وسیله دریا و به سمت جزیره کیش پی بگیرید.